egory.pl
Karpacz - www.egory.pl Karpacz - www.egory.pl Szklarska Poręba - www.egory.pl Szklarska Poręba - www.egory.pl www.egory.pl Krynica - www.egory.pl Krynica - www.egory.pl Szczawnica - www.egory.pl Szczawnica - www.egory.pl Rabka - www.egory.pl Rabka - www.egory.pl Szczyrk - www.egory.pl Szczyrk - www.egory.pl Ustroń - www.egory.pl Ustroń - www.egory.pl Wisła - www.egory.pl Wisła - www.egory.pl Zakopane- www.egory.pl Zakopane - www.egory.pl

Dziś jest


Wycieczki piesze:

Trasa:
Wierch Poroniec - Rusinowa Polana - Gęsia Szyja - Wodogrzmoty - Stara Roztoka
Czas przejścia: ok. 4 godz.

Na Wierch Poroniec dostaniemy się autobusem jadącym na Łysą Polanę. Z przystanku autobusowego idziemy kilkadziesiąt metrów szosą ku południowi, po czym za znakami zielonymi wchodzimy w las. Pokonujemy niewybitny grzbiet Gołego Wierchu i osiągamy pomocny skraj Rusinowej Polany. Stąd warto wejść na wierzchołek Gęsiej Szyi. Aby wejść na niego podążamy zielonym szlakiem w górę, najpierw górną częścią polany, a następnie trawiastą przecinką na grzbiecie. Rusinowa Polana jest rozległa i należy do hali Jaworzyna Rusinowa, leżącej na grzbiecie ciągnącym się od Gęsiej Szyi do Gołego Wierchu.

Dolina Roztoki


Nieco na północ od polany, przy szlaku niebieskim wiodącym przez Dolinę Złotą do Zazadniej, stoi w lesie kaplica Matki Boskiej Jaworzyńskiej, Królowej Tatr. Sanktuarium jest celem wędrówek tysięcy górali i turystów. Z kaplicy powracamy na Rusinową Polanę. Trasa wycieczki wiedzie dalej wschodnim skrajem za znakami niebieskimi i czarnymi aż do po dłuższej chwili osiągamy skraj Polany pod Wołoszynem. Idziemy jej wschodnim skrajem i znowu wchodzimy w las. Tu szlak łączy się ze szlakiem czerwonym, wiodącym z Toporowej Cyrhli przez Polanę Waksmundzką do Roztoki i Morskiego Oka. Idziemy dalej leśnym chodnikiem przez las, mijając po drodze duże okrągłe leje krasowe, niektóre o średnicy 20 m.
Wodogrzmoty Mickiewicza utworzone są z trzech kaskad. Potok Roztoka wypływający z Pięciu Stawów Polskich spada tutaj w dolinę rzeki Białki, z którą łączy się poniżej. Nad nami piętrzą się urwiska Turni nad Szczotami w masywie Wołoszyna. Z placyku parkingowego przy drodze zbiega w dół przez las zakosami znakowana ścieżka na polanę Stara Roztoka.
Zielony szlak od schroniska wiedzie w Dolinę Roztoki aż do Doliny Pięciu Stawów Polskich, a czerwony szosą do Morskiego Oka. Na placyku koło Wodogrzmotów znajdował się przystanek autobusowy PKS. Obecnie należy dojść szosą do przystanku na Palenicy Białczańskiej lub Łysej Polanie.

Trasa:
Kuźnice - Kasprowy Wierch (koleją linową) - Dolina Stawów Gąsienicowych - Karb - Czarny Staw Gąsienicowy - Murowaniec - Skupniów Upłaz - Kuźnice - Rondo
Czas przejścia: ok. 5.30 godz.

Do Kuźnic dojeżdżamy autobusem komunikacji miejskiej lub busem. Z przystanku kierujemy się w stronę kamiennych schodków prowadzących ku stacji kolei linowej. Pierwszy odcinek trasy prowadzi nad dnem Doliny Bystrej. W pobliżu trzeciej podpory mijamy wagonik zjeżdżający w dół i rozpoczynamy pokonywanie odcinka między podporami o długości niespełna 1 km. Na wysokości 1352 m n.p.m. osiągamy Myślenickie Turnie i przesiadamy się do wagonika drugiego odcinka. Pod nami przesuwa się Dolina Sucha Kasprową zamknięta urwistymi skokami Uhrocia Kasprowego, za którym wyłaniają się szczyty Tatr Wysokich. Po chwili wagonik wznosi się wzdłuż przepaścistych, granitowych turni Kasprowego Wierchu, wysoko nad kępami limb porastających dno doliny. Mijamy turniczkę zwaną Palcem i zbliżamy się do górnej stacji.

Dolina Gąsienicowa

Z tarasu rozciąga się widok na Dolinę Gąsienicową i jej otoczenie, w którym najwyżej wznosi się Świnica, a także na wyniosły czub Krywania. Do Suchej Przełęczy dochodzimy chodnikiem wprost z tarasu przed stacją kolei. Na przełęczy skręcamy w lewo i schodzimy w dół ścieżką. Po lewej rozciąga się Kocioł Kasprowy, będący górnym piętrem Doliny Gąsienicowej. Mijając po drodze ruiny nie dokończonego "dzikiego" schroniska dochodzimy do ujęcia wody, przy którym nasz żółty szlak łączy się z zielonym, zbiegającym z przełęczy Liliowe. Po kilkunastu minutach dalszego zejścia osiągamy skrzyżowanie z czarnym szlakiem wiodącym ze schroniska na Hali Gąsienicowej na Przełęcz Świnicką. Nim wiedzie dalsza trasa wycieczki.
Ścieżka prowadzi prawie poziomo wśród wysokich traw i kęp kosówki. Po lewej mijamy trzy małe stawki określone wspólną nazwą Troiśniak, a za chwilę większy, o zarośniętych brzegach Litworowy Staw, zwany inaczej Sobkowym. Znad brzegu jeziora dróżka prowadzi na morenowy wał, gdzie od czarno znakowanej ścieżki na Przełęcz Świnicką odgałęzia się szlak na przełęcz Karb. Szlakiem tym, za znakami niebieskimi, skręcamy w lewo. Po lewej mijamy kolejny staw Kurtkowiec - z wysepką pośrodku, a po prawej dwa następne, Czerwone Stawki. Ścieżka wije się zakosami po zboczach Małego Kościelca i prowadzi na Karb.
Z przełęczy czarny szlak prowadzi na wierzchołek Wielkiego Kościelca. Zielono znakowana ścieżka wiedzie grzbietem Małego Kościelca, a następnie zbiega dość stromo w dół, by potem wśród kosówki sprowadzić nas nad brzeg Czarnego Stawu. Otaczające staw ściany Kościelca i Granatów, a także widniejące w głębi zerwy Kozich Wierchów są popularnym rejonem wspinaczkowym. Przez okoliczne szczyty i przełęcze prowadzi kilka szlaków turystycznych o charakterze wysokogórskim, między innymi droga przez Zawrat do Doliny Pięciu Stawów Polskich i Morskiego Oka, czy wspomniana wcześniej Orla Perć.

Czarny Staw Gąsienicowy

Znad Czarnego Stawu niebieskim szlakiem schodzimy przez skalny próg zamykający jego kocioł od północy, po czym kamienistą ścieżką idziemy zboczem Małego Kościelca. Przekroczywszy łożysko potoku Sucha Woda, skręcamy w prawo, aby dojść do Murowańca. Ze schroniska, okrążając go od południa i zachodu, później w górę, chodnikiem w kierunku widocznych szałasów, przez Stawiańskie i Królowe Rówienki, niebieskim szlakiem podchodzimy na Królową Rówień. Po lewej mijamy "Betlejemkę" siedzibę ośrodka szkoleniowego Polskiego Związku Alpinizmu. Po kilkunastu minutach wychodzimy na rozległe upłazy Królowej Równi. Obniżając się nieznacznie dochodzimy do Przełęczy Między Kopami zwanej Karczmiskiem. Przełęcz ta oddziela Wielką Kopę Królową od Małej. Odchodzi stąd na zachód żółty szlak do Kuźnic przez dolinę Jaworzynkę.
Za znakami niebieskimi idziemy w prawo, trawersem poprzez zbocza Wielkiej Kopy Królowej, wysoko ponad doliną Jaworzynką aż do małego siodełka zwanego Diabełkiem. Stąd szeroka ścieżka wiedzie zboczem Skupniowego Upłazu w kierunku północno-zachodnim. Ścieżka zanurza się w las, by po kilkunastu minutach wyprowadzić nas na Boczań, z którego roztacza się oryginalny widok na turnię Giewontu oraz Kalatówki. Ostrym zakosem wchodzimy w las porastający stoki Nieboraka. Szybko tracąc wysokość, wraz z zielonym szlakiem wiodącym z Nosalowej Przełęczy, dochodzimy do Kuźnic.
Po przejściu przez most na potoku Bystra nie dochodząc do zabudowań skręcamy w prawo, w bramę prowadzącą na teren sanatorium. Wychodzimy na al. Przewodników Tatrzańskich. Dochodzimy do budynku "Murowanicy". Po lewej stronie drogi mijamy dom wypoczynkowy kapłanów "Księżówka". Idąc dalej mijamy teren, gdzie niegdyś istniała tzw. dolna papiernia. Dochodzimy do Ronda, skąd z pobliskiego przystanku PKS wracamy do centrum Zakopanego.

Trasa:
Gronik - Dolina Małej Łąki - Wielka Polana - Przysłop Miętusi - Dolina Kościeliska - Hala Pisana - Hala Ornak - Kiry
Czas przejścia: ok. 4.30 godz.

Wędrówkę rozpoczynamy na Groniku. Z przystanku PKS znajdującego się obok ośrodka szkoleniowo-wypoczynkowego wojsk lotniczych idziemy drogą w stronę Zakopanego, by po około 300 metrach skręcić w prawo w stronę wylotu Doliny Małej Łąki. Mijając leśniczówkę dochodzimy do starego, nieczynnego kamieniołomu. W lewo odchodzi Droga pod Reglami. Idziemy w głąb mrocznej doliny. Ścieżka przekracza potok i wznosi się prowadząc to lasem, to rozświetlonymi polankami. Docieramy do rozwidlenia ścieżek.

Dolina Kościeliska

Szlak znakowany niebiesko skręca tu w prawo, prowadząc pośrednio na Przysłop Miętusi. W lewo natomiast, ku dalszej części doliny wiodą stąd znaki żółte. Wraz z nimi wznosimy się dość stromo pokonując próg doliny utworzony ze złomów skalnych przywleczonych przez lodowiec. Pokonujemy bardziej stromy odcinek dróżki i dochodzimy do skraju Wielkiej Polany. Opuszczamy Wielką Polanę i za znakami czarnymi kierujemy się na zachód. Przez chwilę wznosimy się trawersując zbocze nad doliną i pozostawiamy z tyłu coraz rozleglejszą jej panoramę. Łagodnie podchodząc przekraczamy wiatrołomy i wchodzimy w las. Mijamy niewielki domek myśliwski, obniżamy się stromo kilkadziesiąt metrów, by równie stromo podejść na Przysłop Miętusi. Wracamy na siodło Przysłopu Miętusiego i schodzimy dróżką na niewielką Halę pod Przysłopem.
Schodząc w dół możemy podziwiać panoramę Doliny Kościeliskiej. Obniżamy się ścieżką, tworzącą na środku Polany pod Przysłopem obszerny zakos. Dość stromo przez las schodzimy na dno Doliny Miętusiej. Ścieżka doprowadza nas do sporej polanki Zahradziska, na której skraju napotykamy czerwone znaki szlaku na Ciemniak. Dróżka dochodzi po chwili do gościńca w Dolinie Kościeliskiej. Pozostawiając po prawej stronie długą Wyżnią Kirę Miętusią, skręcamy w lewo i przez mostek na Kościeliskim Potoku wchodzimy na Cudakową Polanę. Droga po chwili zagłębia się w lesie, by wyprowadzić nas na Stare Kościeliska. U południowego krańca Starych Kościelisk odbiega w prawo niebiesko znakowany szlak im. M. Karłowicza na Stoły, w lewo natomiast opatrzona czarnymi znakami ścieżka do Jaskini Mroźnej. Opuszczamy Halę Pisaną. Droga po przejściu przez mostki na wijącym się tu Potoku Kościeliskim wprowadza w kolejne przewężenie doliny zwane Bramą Kościeliska Wyżnią. Za drugim mostkiem w lewo żółto znakowana ścieżka skręca do wąwozu Kraków.
Minąwszy wylot wąwozu Kraków, po lewej stronie drogi spostrzegamy

Skała Pisana

słynną Skałę Pisaną, u stóp której znajduje się otwór Jaskini Wodnej pod Pisaną. Tu szlaki rozchodzą się. Do Jaskini Raptawickiej prowadzi szlak czarny. Wraz z nim stromo podchodzimy zboczem do podnóża skał, a następnie korzystając z łańcucha wspinamy się ku skalnej grzędzie, w której znajduje się otwór jaskini. Zejście do niej umożliwia kilkumetrowa drabinka. Zwiedziwszy Jaskinię Raptawicką wracamy do rozgałęzienia szlaków w Obłazkach. Stąd za znakami czerwonymi trawersujemy zbocze dochodząc po około 40 m do otworu Jamy Obłazkowej. Po opuszczeniu Jamy Obłazkowej, 30-metrowy trawers doprowadza nas za znakami czerwonymi do południowego otworu Jaskini Mylnej. Tą samą ścieżką powracamy do głównej drogi w dolinie. Dochodzimy do Małej Polanki Ornaczańskiej, na której stoi schronisko PTTK.
Sprzed schroniska roztacza się widok na Bystrą oraz na Kamienistą i Smreczyński Wierch

Hala Ornak

na lewo od niej i grzbiet Ornaku na prawo. Sprzed schroniska w kierunku zachodnim prowadzi żółty szlak na Przełęcz Iwaniacką i dalej do Doliny Chochołowskiej lub na Ornak. Wracamy do Kir tą samą drogą. Dochodzimy do Hali Pisanej, minąwszy ją docieramy do miejsca, gdzie zbiega się ścieżka od wylotu Jaskini Mroźnej. Wchodzimy teraz w zwężenie doliny między stokami opadającymi ze Stołów, a ramieniem Organów od wschodu. Jest to Pośrednia Kościeliska Brama, bardziej znana pod nazwą Bramy Kraszewskiego.
Przez Stare Kościeliska i Cudakową Polanę docieramy do polany zwanej Wyżnia Kira Miętusia. Pokonujemy ją zbliżając się do Kościeliskiej Bramy Niżnej, czyli Bramy Kantaka. Drogą docieramy do zabudowań leśniczówki i przez bramę opuszczamy teren Tatrzańskiego Parku Narodowego. Znajdujemy się w osiedlu Kiry, należącym do Kościeliska. Skręcając w lewo, po kilkudziesięciu metrach dojdziemy do przystanku PKS.

Trasa:
Chochołów - Ostrysz - Butorowy Wierch - Gubałówka - Harenda
Czas przejścia; ok. 5.30 godz.

Dojazd do Chochołowa zapewni komunikacja PKS. Z Zakopanego wiele autobusów odjeżdża w stronę Czarnego Dunajca, przy drodze do którego znajduje się właśnie cel naszej

Dolina Kościeliska

podróży. Zakopane opuszczamy znaną nam już ul. Kościeliską, szybko dojeżdżając do Doliny Kościeliskiej. Minąwszy położony u jej wylotu przysiółek Kościeliska - Kiry i przejechawszy przez las tuż za nim położony, wydostajemy się na polanę Biały Potok z otwartym widokiem ku południowi i zachodowi. Docieramy do skrzyżowania dróg. Stąd w lewo odchodzi droga prowadząca w głąb Doliny Chochołowskiej. Wypływająca z niej Siwa Woda wraz z Kirową Wodą tworzą Czarny Dunajec. Pozostawiamy za sobą kilka polan i docieramy do pierwszych domostw Witowa.
Przejeżdżamy przez most na Czarnym Dunajcu i znajdujemy się wśród gęstej zabudowy wsi. Naprzeciw przystanku PKS "Chochołów I" odchodzi w lewo droga do przejścia granicznego w Suchej Górze. Wysiadamy z autobusu w centrum wsi, na niewielkim placyku przed kościołem. Aby odnaleźć początek trasy powrotnej wędrówki musimy wrócić w okolice kościoła. Czerwony szlak turystyczny, który tu się zaczyna, nosi nazwę szlaku Powstania Chochołowskiego. W kierunku wschodnim, wiejską drogą do Cichego okrążamy plac kościelny. Mijamy ślady dawnego miejsca grzebalnego, by wspiąć się ku nowemu cmentarzowi, na którym znaleźć można stare krzyże pochodzące z tatrzańskich kuźni.
Idziemy wzdłuż ogrodzenia cmentarza, a przy jego końcu wraz ze szlakiem skręcamy w polną drogę, zbaczającą w prawo. Łagodnie wśród pól i łąk wznosimy się w kierunku wierzchołka Cyrhlicy. Szlak omija wierzchołek Cyrhlicy, zostawiając go po prawej ręce. Droga staje się niewyraźną ścieżką, którą łatwo zgubić. W dolinie po lewej stronie zabudowania Cichego. Schodzimy na obszerne siodło oddzielające Cyrhlicę od wyniosłego Ostrysza. Tu znów ścieżka staje się mniej wyraźna. Łąkami i śladami drogi coraz stromiej podchodzimy ku czubowi Ostrysza. Z Ostrysza dość stromo schodzimy ku kolejnemu obniżeniu grzbietu. Przecinając polne drogi wiodące z Dzianisza do Cichego podchodzimy dróżką, w kierunku wzgórza zwanego Zawierch. Przechodzimy między świerkowymi laskami pokrywającymi kulminację Zawierchu. Grzbiet obniża się i skręca ku wschodowi. Po prawej stronie, za doliną Dzianiskiego Potoku czernią się lasy Palenicy Kościeliskiej i Buforowego Wierchu.
Wprost przed nami widoczna jest Gubałówka

Widok z Gubałówki

z charakterystyczną wieżą przekaźnika telewizyjnego. Droga wiedzie nie opodal wysoko podchodzących zabudowań Dzianisza. Wkrótce stajemy na grzbiecie Gruszkowego Wierchu. Tu zwracamy się w prawo ku południowi. Na lewo od ściany Giewontu i Kasprowego Wierchu podziwiamy skalistą grań otoczenia Doliny Gąsienicowej i Doliny Pańszczycy. Jeszcze dalej ku wschodowi widnieje Lodowy Szczyt i Tatry Bielskie. Mijamy ostrosłupową, oszalowaną kapliczkę nakrytą niszczejącym gontowym daszkiem. Wchodzimy w las, gdzie po chwili od zachodu dołączają znaki żółte z Dzianisza wiodące asfaltową drogą. Osiągamy zabudowania osiedla Słodyczki. Trawersując po stronie wschodniej wzniesienie Butorowego Wierchu docieramy do gościńca wiodącego na Gubałówkę.
Droga w prawo prowadzi w kierunku górnej stacji krzesełkowej

Butorowy Wierch

na Butorowym Wierchu. Warto pójść w lewo, asfaltowym spacerowym chodnikiem wiodącym grzbietem Gubałówki. Nadal towarzyszą nam czerwone znaki szlaku turystycznego, a na krótkim odcinku również znaki żółte, które schodzą do Zakopanego, a także czarne szlaki z Witowa, który również schodzi do Zakopanego. Idąc od stacji kolei na Gubałówce dalej ku wschodowi za znakami żółtymi i czerwonymi mijamy po prawej stronie żelazny krzyż. Po kilku minutach dochodzimy do radiowo-telewizyjnej stacji przekaźnikowej.
Asfaltowa droga między płotkami skręca w lewo, w kierunku północno-zachodnim. Droga, lekko obniżając się, biegnie przez las. Po wyjściu z lasu, między zabudowaniami Furmanowej dochodzimy do skrzyżowania z drogą do Zębu. Drogą tą biegnie ku północy zielony szlak do Maruszyny, dochodzący z dołu, z Zakopanego przez Ciągłówkę. Stąd idziemy dalej ku wschodowi. Wychodzimy na poziomy, goły grzbiet z nielicznymi zabudowaniami Rafaczówek. Dochodzimy do lasu i jego skrajem, nadal wzdłuż grzbietu, docieramy do miejsca, w którym szlak żółty niespodziewanie skręca w prawo na południe.
Stromo przez las schodzimy do doliny Zakopianki, wychodząc w pobliżu kempingu na Ustupie na asfaltową drogę. Idąc nią w prawo za znakami żółtymi w kierunku południowo-wschodnim dochodzimy do kościółka na Harendzie. W pobliżu kościoła stoi duży drewniany dom, koło którego prowadzi szlak turystyczny. Obchodzimy go od tyłu, bowiem ustawiony jest frontem ku południowi. Następnie schodami w pobliżu mauzoleum schodzimy nad Zakopiankę.
Przez kładkę nad potokiem wychodzimy na drogę. Stąd znaki żółte szlaku im. Jana Kasprowicza kierują się ku odległej jeszcze Antałówce, skręciwszy w lewo w parę chwil dochodzimy do przystanku na Ustupie. Stąd możemy wrócić do centrum Zakopanego.

Trasa:
Dom Turysty - ul. Orkana - ul. Kasprusie - ul. Strążyska - Dolina Strążyska - Czerwona Przełęcz - Przełęcz Białego - Kalatówki - Kuźnice
Czas przejścia: ok. 5 godz.

Z Domu Turysty kierujemy się w prawo pokonując wzniesienie. W głębi po prawej stronie mijamy willę "Limba". Dochodzimy do ul. Orkana i mostu na potoku Młyniska. Po prawej stronie w dole stoi willa "Atma". Ulicą Kasprusie idziemy teraz w lewo. Po lewej stronie mijamy "Czerwony Dwór". Podążamy dalej ul. Kasprusie mijając po prawej osiedle mieszkaniowe Lipki. Zbliżamy się do zakrętu, przy którym stoją nowe budynki m.in. Zespołu Szkół im. Heleny Modrzejewskiej. Powyżej skrzyżowania z ul. Małe Żywczańskie, Kasprusie przyjmują nazwę ul. Strążyskiej. Dochodzimy do wylotu Doliny Strążyskiej.
Drogą za znakami czerwonymi dochodzimy do niewielkiej polany Młyniska, na której stoi leśniczówka TPN. Po drodze mijamy skałę, na której widnieje żelazna tablica i medalion z popiersiem Edwarda Jelinka. Nieco bardziej stromy odcinek ścieżki wyprowadza nas na Polanę Strążyską.

Dolina Strążyska

Imponujący mur Giewontu wznosi się nad nią aż 800 m. Wiele istnień ludzkich pochłonęły już jego pomocne urwiska, wciąż jeszcze przyciągające nierozważnych. Na polanie od wieków wypasano owce i ślady tego w postaci łanów pokrzyw i szczawiu alpejskiego, które są wynikiem przenawożenia gleby, spostrzeżemy bez trudu. Pozostały tu też trzy szałasy; w jednym z nich mieści się góralski bufet. Znajdujący się w pobliżu charakterystyczny głaz nazwany został Sfinksem.
Z dolnego skraju polany odchodzi w prawo czarny szlak Ścieżki nad Reglami, a wraz z nim czerwony na Giewont. Po krótkim postoju nad potokiem możemy udać się na górny skraj polany, skąd idąc

Giewont

za znakami żółtymi w kierunku południowym w kilkanaście minut dojdziemy do wodospadu Siklawica. Ścieżka w głąb doliny jest zamknięta dla ruchu turystycznego, wracamy zatem na Polanę Strążyską, skąd trasa wycieczki prowadzi szlakiem czarnym Ścieżki nad Reglami ku wschodowi. Zakosami, ścieżką wznoszącą się dość stromo wśród lasu idziemy w kierunku Czerwonej Przełęczy.
Dochodzimy do Czerwonej Przełęczy, zwanej niegdyś Wolarzyskiem dzielącej Suchy Wierch od Sarniej Skały. Możemy wejść na nią, aby obejrzeć panoramę. Szlak z siodła przełęczy wiedzie w dół i sprowadza na skraj polany Białe, za którą w dół odchodzi żółto znakowana ścieżka do Doliny Białego. Trasa prowadzi za znakami czarnymi w górę. Ścieżka omija skałki nazywane Zameczkami i wchodzi w najciekawszy swój odcinek. Dochodzimy do Przełęczy Białego, zwanej również Przełęczą na Patykach.
Chwilę idziemy obniżającym się nieco grzbietem Upłazu Kalackiego, a następnie, w dół zakosami schodzimy na Kalatówki. Szlak prowadzi na drogę wiodącą do schroniska. Zanim skręcimy w lewo, w kierunku Kuźnic, warto rzucić okiem na rozległą polanę, której widok zasłania nam grzbiet bocznej moreny lodowca Bystrej, jednej z najlepiej zachowanych w Tatrach. Wychodzimy więc na niewielkie wzniesienie, żeby ogarnąć wzrokiem polanę Kalatówki. Do Kuźnic schodzimy szeroką drogą wybrukowaną granitowymi głazami. Kamienistą drogą schodzimy do przystanku autobusowego w Kuźnicach, skąd wracamy do Zakopanego.

Trasa:
Dom Turysty - ul. Krupówki - ul. Zamoyskiego - Bulwary Słowackiego - ul. Broniewskiego - Droga na Antałówkę - Koziniec -Droga na Bystre - Rondo - skocznie - Dolina Białego - ul. Grunwaldzka - plac Niepodległości - ul. Krupówki - Dom Turysty
Czas przejścia: ok. 4.30 godz.

Wycieczkę rozpoczynamy spacerem po Krupówkach, tym razem zwiedzając ich górną część. Z Domu Turysty przy ul. Zaruskiego dochodzimy do skrzyżowania Krupówek. Tym razem skręcamy w prawo. Minąwszy skrzyżowanie z ul. Gen. Galicy zbliżamy się do kamienicy po lewej stronie, na parterze której mieści się dziś kawiarnia "Europejska". Nieco dalej, po przeciwnej stronie ulicy spostrzegamy hotel "Morskie Oko". Dochodzimy do skrzyżowania z ul. Staszica i ul. Piłsudskiego odbiegającą ku górom, w stronę skoczni narciarskich. Mijamy skrzyżowanie z ul. Witkiewicza zwaną dawniej Przecznicą. Po chwili mijamy kościół pw. Św. Krzyża.
Po przeciwnej stronie ulicy stoi domek "Goplana" z bogatymi zdobieniami, w stylu "uzdrowiskowym". Nieco dalej znajduje się dom wypoczynkowy FWP "Sienkiewiczówka l". Wzdłuż zalesionej parceli dochodzimy do pomnika Tytusa Chałubińskiego, stojącego u zbiegu ulic Zamoyskiego i Chałubińskiego. Przy pomniku skręcamy w lewo i, przecinając wylot ul. Chałubińskiego, wchodzimy w dróżkę prowadzącą ku potokowi.
Dochodzimy do mostku na potoku Bystra i po jego przejściu idziemy w dół Bulwarami Słowackiego.

Antałówka

Mijamy kilka domów o charakterze willowym i nie dochodząc do DW "Bristol", skrótem w prawo osiągamy wznoszący się stromo w górę zakręt ul. Broniewskiego. Dochodzimy do podnóża Antałówki, skąd roztacza się widok na grzbiet Kozińca. Po lewej stronie mijamy willę "Lanca". Docieramy do skrzyżowania ul. Broniewskiego i Drogi na Antałówkę. Trasa naszej wycieczki skręca w prawo na Koziniec, zachęcamy do zboczenia z niej i pójścia w kierunku przeciwnym. Po paru chwilach dotrzemy do "Witkiewiczówki". Za "Śmigłem" wąską uliczką w lewo można dojść na grzbiet Antałówki, skąd roztacza się widok na Tatry i Kotlinę Zakopiańską. Jest to jeden z wariantów skrócenia wycieczki, można idąc dalej przez Antałówkę wraz z napotkanym żółtym szlakiem turystycznym zejść do ul. Jagiellońskiej i dworca PKP. Idąc dalej prosto na północ po kilku chwilach dojść możemy do willi "Wichura". Dalej za "Wichurą" polną drogą biegnącą grzbietem Bachledzkiego Wierchu wiedzie na Harendę żółty szlak im. J. Kasprowicza. Wracamy do skrzyżowania i idziemy Drogą na Antałówkę w stronę przeciwną, tzn. na Koziniec. Po chwili docieramy na Koziniec i stajemy nie opodal "Domu pod Jedlami". Nieopodal willi Pawlikowskich stoi niewielki "Domek pod Jasieniami". Po chwili dochodzimy do skrzyżowania na Bystrem, skąd roztacza się widok na Dolinę Bystrej z Kasprowym Wierchem wyłaniającym się między Nosalem a Krokwią. Skręcając w lewo przecinamy Drogę na Olczę, mijamy hotel "Imperiał" i zdążając dalej na wschód Drogą Oswalda Balzera, w ciągu paru minut dochodzimy do sanatorium dziecięcego, zwanego popularnie "Kabeką".
Naprzeciwko wznosi się stromy stok Nosala. Wracamy do skrzyżowania na Bystrem. Teraz trasa wycieczki prowadzi na zachód, w kierunku skoczni narciarskich. Dochodzimy do Ronda, gdzie droga do Morskiego Oka krzyżuje się z drogą do Kuźnic. Idziemy dalej na zachód ul. Bronisława Czecha. Mijamy wejście do Centralnego Ośrodka Sportu z hotelem "Sport-Zakopane", a po przeciwnej stronie bramę prowadzącą na stadion zimowy. Dochodzimy do skoczni narciarskich. Spod skoczni do centrum miasta można zejść prowadzącą na północ ul. Józefa Piłsudskiego. Trasa naszej wycieczki prowadzi dalej na zachód, Drogą pod Reglami, początkowo wzdłuż ogrodzenia Wielkiej Skoczni, a potem brzegiem lasu aż do wylotu Doliny Białego. Droga wiedzie dnem doliny, wzdłuż potoku Białego, o niezwykle bystrym, największym w Tatrach Polskich, spadku.

Krupówki

Po opuszczeniu doliny idziemy ścieżką na pomoc przez rzadki las, po czym mijamy domy wczasowe "Pan Tadeusz", "Telimena" i nowoczesny "Biały Potok". Tu zaczyna się asfaltowa nawierzchnia ulicy Do Białego. Docieramy nią do skrzyżowania z ul. Andrzeja Struga, przy której stoi kaplica "Czernichowianka".
Po chwili mijamy kolejne skrzyżowanie z ul. Kornela Makuszyńskiego. Stąd schodzimy w dół ul. Grunwaldzką. Po lewej pozostaje willa "Ornak". Po prawej mijamy byłe prewentorium "Oaza" i już jesteśmy na skrzyżowaniu z ul. Tetmajera. Przy tej ulicy, nie opodal mieści się willa "Opolanka". Idąc dalej ul. Grunwaldzką mijamy po lewej willę "Boryna". Po chwili, na wysokości Szkoły Hotelarsko-Turystycznej, skręcamy w prawo i wchodzimy w alejki Parku Miejskiego. Alejka prowadzi do stóp pomnika Grunwaldzkiego. Idąc przez park mijamy po lewej stronie "Jutrzenkę", a po prawej budynek dawnej Łaźni Miejskiej. Przechodzimy przez mostek na potoku i skręcając w lewo wchodzimy na plac Niepodległości. Ul. Gen. Galicy wyprowadza nas na Krupówki. Tędy, znaną nam już trasą wracamy do Domu Turysty.

Trasa:
Dom Turysty - ul. Krupówki - Muzeum Tatrzańskie - kolej na Gubałówkę - Choćkowskie - ul. Powstańców Śląskich - Droga na Szymoszkową - ul. Kościeliska - stary kościółek i cmentarz - Dom Turysty
Czas przejścia: ok. 5 godz.

Wycieczkę rozpoczynamy w Domu Turysty PTTK przy ul. Mariusza Zaruskiego. Po lewej stronie mijamy pomnik Ratowników Górskich. Ulicą Zaruskiego idziemy w kierunku Krupówek. Mijamy po drodze hotel "Gazda". Po przeciwnej stronie skrzyżowania stoi inny zakopiański hotel "Orbis-Giewont". Skręcamy w lewo w dolną część Krupówek. Tutaj, w miejscu gdzie obecnie stoi murowana

Krupówki

kamienica banku, nieco z dala od ulicy stała apteka pierwszego zakopiańskiego farmaceuty Ferdynanda Tabeau. Poniżej przecinamy niepozorną uliczkę nazwaną imieniem Juliusza Zborowskiego.
W lewo przez mostek na Foluszowym Potoku prowadzi ona do gmachu Muzeum Tatrzańskiego. Za budynkiem Muzeum Tatrzańskiego znajduje się alpinarium. Schodząc kamiennymi schodkami w dół wracamy na Krupówki. Poniżej kościoła, na rogu Krupówek i ul. Nowotarskiej, stoi hotel "Pod Gewontem". Przekraczamy skrzyżowanie, przechodzimy przez most na potoku Młyniska i mijając targowisko dochodzimy do dolnej stacji kolei linowo-terenowej na Gubałówkę. Można wyjechać nią na górę i obejrzeć Tatry. Z peronu stacji wychodzimy na rozległy taras, z którego roztacza się szeroki widok na Tatry i całą Kotlinę Zakopiańską. Trasa wycieczki wiedzie na zachód widokową drogą.
Prowadzi tędy czerwono znakowany szlak do Chochołowa, czarny do Witowa oraz niebieski do Zakopanego przez Buforowy Wierch. Po chwili dochodzimy do kaplicy pod wezwaniem Matki Boskiej Różańcowej. Za kaplicą otwiera się na południe widok na Tatry Zachodnie, a ku północy na Kotlinę Orawską z Babią Górą i Pilskiem na horyzoncie. Po następnych kilkunastu minutach, na polance za zagajnikiem spotykamy dochodzący z przeciwka żółty szlak z Dzianisza. Mijamy górną stację narciarskiej kolei linowej "Szymoszkowa". Opuszczamy grzbietową drogę i wraz z tym szlakiem dróżką w lewo podążamy w dół, w kierunek południowo-wschodnim

Tatry

obchodząc domostwa Pająkówki, żeby dojść do rozstaju szlaków niebieskiego i żółtego. Idąc dalej za znakami żółtymi przekraczamy garb, zza którego roztacza się widok na Tatry i Zakopane.
Po chwili wchodzimy w las a po pary minutach marszu spostrzegamy leżący poniżej hotel "Kasprowy". Po wyjściu z lasu idziemy dolnym skrajem polany, na której rozłożyło się osiedle Choćkowskie. Miedzami dochodzimy do ul. Klimka Bachledy. Skręcamy w lewo na most i jesteśmy na osiedlu Gładkie. Tuż obok mostu, nad głębokim jarem Potoku Gładczańskiego stoi kapliczka w stylu zakopiańskim. Naprzeciw mostu zaczyna się ul. Polna, którą dojść można do willi "Szumna". W dół, drogą wzdłuż jaru potoku dochodzimy do miejsca, z którego po schodkach i kładce możemy przejść do kościółka i klasztoru "na Górce". Nieco wyżej, po przeciwnej stronie drogi mijamy sanatorium "Odrodzenie". Wychodzimy na ul. Powstańców Śląskich, zwaną popularnie Drogą Junaków.
W prawo wąskim chodnikiem dojdziemy do hotelu "Kasprowy". Obok przystanku odnajdujemy ścieżkę sprowadzającą w dół po stromej skarpie. Przechodzimy przez most na Cichej Wodzie i pomiędzy domostwami krętej Drogi na Szymoszkową dochodzimy do ul. Kościeliskiej. Ostatni etap wycieczki to spacer ulicą do centrum Zakopanego. Nieco dalej mijamy willę "Cichą" różniącą się od innych domostw bogactwem zdobień. Dalej stoją dwie chałupy Gąsieniców-Bednarzów, a po przeciwnej stronie dom Janików.
Dochodząc do grupy zupełnie nie pasujących do otoczenia kamienic spostrzegamy po lewej strome kamienną figurę Św. Trójcy. Mijamy wylot ulicy wiodącej w stronę Lipek stajemy przed położoną w dole nad potokiem willą "Koliba". Docieramy do kawiarni "U Wnuka". Mijamy wylot ulicy nazwanej imieniem ks. Kazimierza Kaszelewskiego i dochodzimy do domu, w którym założył on ochronkę dla sierot. I oto stoimy przed starym zakopiańskim kościółkiem, za którym na brzyzku skrył się zabytkowy cmentarz. Idąc z kościółka na stary cmentarz mijamy kamienną kapliczkę. Zwiedziwszy kościółek i cmentarz znaną już drogą powracamy do Domu Turysty.


Wycieczki rowerowe:

W Zakopanem mają początek liczne trasy rowerowe. Każdy może wybrać coś dla siebie dostosowując długość trasy do swoich możliwości.

Dolina Chochołowska

1. Trasa górska
Kościelisko - Dolina Chochołowska.
Długość trasy: wynosi 25 km
Czas przejazdu: około 3 godz.
Trasa jest trudna. Rozpoczyna się w Kirach u wylotu Doliny Kościeliskiej. Jedziemy drogą w stronę Czarnego Dunajca. W przysiółku Roztoki skręcamy w lewo do Doliny Chochołowskiej. Przez Siwą Polanę, asfaltową drogą dojeżdżamy do Hucisk. Dalej pod górę kamienistą drogą na Polanę Chochołowską cały czas jedziemy przez Tatrzański Park Narodowy. Po drodze Niżnia i Wyżnia Brama Chochołowska i Wywierzysko Chochołowskie. Wracamy tą samą drogą do Roztok. W Roztokach skręcamy w prawo i zaraz w lewo, przez most na Kirowej Wodzie, szutrową drogą dojeżdżamy do asfaltowej drogi. Dalej w prawo do przysiółka Groń, gdzie skręcamy w prawo i obok stadionu biatlonowego dojeżdżamy do Kir.

2. Trasa górska
Zakopane - Witów - Dzianisz.
Długość trasy: wynosi 30 km
Czas przejazdu: 3,5 godz.
Trasa jest trudna. Początek trasy jest na parkingu na Polanie Szymoszkowej. Jedziemy za znakami przez wieś Kościelisko. W przysiółku Roztoki w prawo przez las szutrową drogą wjeżdżamy na polane Płazówka. Tu warto odpocząć patrząc na otoczenie Doliny Chochołowskiej. Na polanie kilka domów i urocza kapliczka. Dalej przez Witów jedziemy asfaltową dróżką do wsi Dzianisz i dalej pod górę na Gubałówkę. Zjeżdżamy drogą do Kościelisk i dalej do Zakopanego.

Widok z Gubałówki

3. Trasa górska
Ząb - Gubałówka - Bachledówka.
Długość trasy: wynosi 35 km
Czas przejazdu: około 4 godz.
Trasa jest trudna. Zaczyna się we wsi Ząb. Z Zębu jedziemy na południe na Furmanową i Gubałówkę. Cały czas piękny widok na Tatry i Zakopane. Z Gubałówki przez przysiółek Słodyczki zjeżdżamy do wsi Nowe Bystre i dalej wąską dróżką asfaltową na Bachledówkę. Dalej jedziemy przez Czerwienne do Zębu.



4. Trasa górska
Biały Dunajec - Bukowina Tatrzańska.
Długość trasy: wynosi 20 km
Czas przejazdu: około 2.5 godz.
Początek trasy jest w Białym Dunajcu przy Urzędzie Gminy. Jedziemy przez wieś i dalej przez most na Białym Dunajcu do wsi Gliczarów Dolny. Wąską, asfaltową drogą stromo pod górę do Gliczarowa Górnego. Przejeżdżamy przez wieś Bukowina Tatrzańska. Tutaj skręcamy w lewo i asfaltową dróżką dojeżdżamy do przysiółka Zimni. Dalej szutrową drogą jedziemy na północ grzbietem między Leśnicą a Gliczarowem. Polną droga dojeżdżamy do Gliczarowa Dolnego i dalej do Białego Dunajca.

Widok na Tatry

5. Trasa górska
Biały Dunajec - Stołowe.
Długość trasy: wynosi 25 km
Czas przejazdu: około 3 godz.
Trasa ma swój początek w Białym Dunajcu przy Urzędzie Gminy, dalej przez wieś, skręcamy do Gliczarowa Górnego. Jedziemy asfaltową drogą stromo pod górę do przysiółka Janasówka. Na wzniesieniu rozpościerają się wspaniałe widoki na Tatry. Jedziemy w prawo do przysiółka Stołowe i dalej w dół asfaltową dróżką do potoku Świdrowego. Następnie polną drożyną na ulicę Skupniową w Białym Dunajcu.


6. Trasa górska
Białka - Droga Królewska - Czarna Góra.
Długość trasy: wynosi 30 km
Czas przejazdu: około 3.5 godz.
Początek trasy w Białce Tatrzańskiej. Przez Białkę dojeżdżamy do wsi Trybsz, gdzie znajduje się drewniany kościółek z najstarszą polichromią z motywem tatrzańskim. Dalej przez wieś Czarna Góra do Bukowiny Tatrzańskiej. Przez przysiółek Rusiński i Głodowski Wierch dojeżdżamy do Gliczarowa Górnego, a dalej drogą grzbietem między Leśnicą a Białką Tatrzańską dojeżdżamy do Kotelnicy. Odcinek ten nazywany jest "Drogą Krolewską". Następnie przy górnej stacji kolejki zjeżdżamy do Białki Tatrzańskiej.

7. Trasa górska
Małe Ciche - Tarasówka.
Długość trasy: wynosi 16 km
Czas przejazdu: około 2 godz.
Początek trasy we wsi Małe Ciche. Jedziemy przez wieś do połączenia z drogą Oswalda Balzera na Wierch Poroniec. Tu w lewo na Polane Zgorzelisko i dalej drogą leśną na Tarasówkę, znaną ze Święta Bacowskiego. Z Tarasówki stromy zjazd polną drogą do Małego Cichego.

8. Trasa górska
Bukowina Tatrzańska - Czarna Góra - Leśnica.
Długość trasy: wynosi 40 km
Czas przejazdu: około 4 godz.
Trasa rozpoczyna się w Bukowinie Tatrzańskiej przy Urzędzie Gminy. Jedziemy asfaltową drogą do wsi Czarna Góra położonej już na Spiszu. Dalej przez Trybsz do Leśnicy i przez wieś pod górę do Bukowiny Tatrzańskiej. Następnie przez Rusiński Wierch zjeżdżamy pod Urząd Gminy.












Chcesz uzyskać zniżki na noclegi, do pubów, do restauracji, na imprezy?
Dowiedz się więcej - zapisz się do naszego biuletynu!
Sprawdź pogodę w polskich górach - Sudety? Pieniny? Tatry? Beskidy? Kliknij!

Wiatr: km/h
Chciał(a)byś się dowiedzieć "gdzie-co" jest? Nie możesz gdzieś trafić? Skorzystaj z interaktywnej mapy na naszych stronach.